Herfstsonate in A.

Marten Hoekstra

   
From: marten@xs4all.nl (Marten Hoekstra)
Newsgroups: nl.eeuwig.september
Subject: Herfstsonate in A.
Date: Mon, 30 Sep 1996 22:41:42 +0200
Organization: Tekst + beeld
Message-ID: <AE75FD26966845E74@asd15-16.dial.xs4all.nl>

HERFSTSONATE IN A.

De bomen wiegen de wind die zich tussen de flats heeft neergevleid. De
laatste blaadjes klampen zich aan de kalende takken. 

Een gemuilkorfde rashond gromt zijn binnensmondse frustratie. De zomer
verlaat voor de laatste maal zijn sterfbed om zich nog eenmaal op de
dansvloer te begeven. Ter ondersteuning maak ik een klein dansje, als ik
uitglijd over een aantal gevallen blaren lacht het publiek met me mee.

Gele en bruine bladeren dwarrelen naar beneden, het winkelend publiek zet
langzaam een polka in temidden van de neerdalende confetti.

Op het marktplein zit een oude man met wandelstok en alpinopet, hij begint
een al even oud volksmelodietje te fluiten. Als
het geluid van de dansende menigte zijn gefluit overstemt, staat hij op en
laat dezelfde melodie krakend aan zijn keelgat
ontsnappen. Hij krijgt versterking van zijn overleden broers op Fedel en
Accordeon.

Tussen de platanen op het marktplein worden strengen lampionnen opgehangen,
op houten schragen wordt voedsel en drank
geserveerd. 

Een blonde stoot mij aan en ik haak in. Rond en rond en rond en rond, en
sneller steeds sneller dansen wij.

Als ontspiegeld glas in een waterval.

Een dode mus valt van het dak; "Het zomerkoninkje is dood" , zing ik en ik
zoen iemand vol op de mond, "leve koning winter".

Aan het begin van de middag is het al donker, de lichten zijn aan. Ik word
brakend en stikkend in mijn kots wakker, mijn
kussen een stinkende poel van resten. Buiten stormt het, de regen slaat
tegen het raam.


GRTN,

MRTN