From: sterre@xs4all.nl (sterre) Newsgroups: nl.eeuwig.september Subject: zakdoekjes klaar! Date: Mon, 14 Jul 1997 02:46:52 +0200 Organization: the dark side Message-ID: <sterre-1407970246520001@asd09-03.dial.xs4all.nl> X-XS4ALL-Date: Mon, 14 Jul 1997 02:43:34 CEST.......en zo toog ik gistermorgen naar Vlammetjes huis. Vijf maanden dubbele boodschappen, mysterie, het bed in gelokt en het huis weer uitgesmeten waren tot een dusdanige chaos in mijn hoofd verworden dat er wel wat _moest_ gebeuren. Ik werd namelijk lichtjes krankzinnig van alle onuitgesprokenheden.
Heel de week had ik mij gewenteld in opperste pathetiek, duizend brieven geschreven en niet verstuurd, niet geslapen enzomeer. En drank, holy cow, wat een drank er zoal doorheen kan gaan, dan. Zelfs zo, dat Mevrouw Avondwinkel mij wat meewarigjes begon toe te knikken.
kWist heel de week precies wat ik zou willen zeggen. t Zou een heel verhaal worden, het zou ook vast en zeker drie uur duren, of nog langer wel, en natuurlijk zou ze mij begrijpen, me vasthouden en troosten, en dan vriendelijk zeggen dat het allemaal heel naar en zielig voor me was, maar dat zij nouja, helaas. Maar t zou uitgesproken zijn en daarna zouden we een borrel drinken en tesaam moeten lachen en vriendjes blijven. Zoiets.
Maar daar zat ik dan, op mijn fietsje, en inene wist ik niets meer van dat. Wat ter hemelen bracht mij daar, zo vroeg ik mij. Dat heb ik nou altijd bij haar, dat de woorden dan ergens verstopt raken in mijn hoofd, en de weg naar buiten niet meer kunnen vinden. Terwijl ik daar normaliter zo snedigjes en adrem van ben. Woorden, dat is.
Maar ik was ze allemaal vergeten toen ik haar zag.
Zij rook het al van verre, mijn brandend hart, want daar begon zij onmiddellijk al te sputteren. Van dat zij doorgaans verliefden ogenblikkelijk het huis uit zet, want dat zij daar weinig van moet hebben, al dat anderpersoons drama op haar bord. En dan vooral de dames onder die verliefden, vanwege dat die daar het knapst in zijn, in theater maken. En dat ik nog geluk had gehad, dat dat mij niet al vele maanden eerder was overkomen.
En ik was nog niet eens begonnen. kHad nog niks gezegd.
Dapper poogde ik door mijn eigen kauwgomdenken heen te worstelen, en de woorden in mijn hoofd te ontwarren zodat er weer op echte zinnen lijkende dingen uit mijn mond kwamen, maar de belangrijkste dingen bleven toch telkens plakken in mijn hersenpan. Ik weet niet eens meer wat ik nu allemaal wel en niet gezegd heb, maar t is geloof ik wel goed gegaan. Ze heeft me er in ieder geval niet uit gezet, en we hebben elkaar plechtig beloofd dat we er in t vervolg om zullen lachen, om mijn drama.
kHeb de illusie nu in een doosje gedaan. Slotje drop en een mooi strikkie drom. Het staat er nog wat onwennigjes te glimmen, tussen de andere ongelukkige liefdes. Er komt vanzelf wel stof op.
Vort! Verder met leven! Sprak ze nog wat bibberig, maar vastberaden.
dagdag, sterre (kging er wel leuk van schrijven, van dat leed - iemand een nieuwe ongelukkige liefde in de aanbieding?)
.nosig