De veiligste plek in huis is tussen het beeldscherm en de schuine dakwand, waar je buiten het bereik zit van de nagels en de tanden van de Grote Grijze Rotzak, en waar je toch de hele kamer en zelfs de bovenkant van de trap kunt zien. Een strategisch punt, kortom.
Daar ligt hij dus, de hele dag, behalve wanneer de deur even dichtgaat en hij voer krijgt, dan springt hij eraf en holt hij op je af, om kopjes te geven aan je been, en gretig de brokjes vlees naar binnen te schrokken.
Soms vergist hij zich, en komt hij ook aangerend als de Grote Grijze Rotzak in de kamer is. Als de Rotzak zelf toevallig wat achtergebleven brokjes aan het schooien is, gaat het goed, dan staan ze naast elkaar zonder dat ze er erg in hebben. Als de Rotzak net naar binnen geglipt is om dat kleine zwarte indringertje eens flink de oren te wassen, dan is het prompt een heel spektakel van bijten en klauwen en grommen en grauwen. En roets, daar zit hij weer naast het beeldscherm.
In de loop van de middag draait de zon zo dat er een klein streepje zonlicht over het puntje van zijn staart kruipt. Ik schuif hem een klein stukje naar voren, zodat zijn snoetje ook in de zon ligt, en hij laat het toe. De Rotzak ligt ergens beneden te pitten, dus er is even rust, en het kleine zwartje kan even ontspannen.
Aan een van zijn snorharen kleeft een donshaartje, en met zijn ademhaling beweegt het mee, als een miniscuul mobile linksom, rechtsom wervelend. Rust. Even.
ace
-- =^^= ( )~ _________________________________________ (c) ace <ace@xs4all.nl>