Na dat verhaal van Maarten 't Hart, waarin hij verhaalt over een buizerd die op een paard jaagt, kan ik nooit in de trein zitten zonder te hopen dat er een paard mee zal draven met de trein. Waarom zo'n beest dat zou doen, geen idee, maar het beeld trekt aan de indiaan in mij.
Vanmiddag liep ik naar de supermarkt die je, als je superman was, in een grote duikvlucht zou kunnen bereiken. Het is echt heel erg lente aan het worden, ik voel het, de kolder begint zich te zetten. Alles staat op uitbotten, alle geuren barsten los. Ook ik kan niet meer binnen blijven zitten, en eigenlijk is zo'n wandelingetje naar de supermarkt veel te kort.
Bijna bij de supermarkt, in een van de sombere huizen aan de lange, lange straat, zat een poes achter het raam. Een bonte poes, een dame, zo te zien, en een die het ook begrepen had. Een geluidloze miauw kreeg ik, en toen dartelde ze met me mee, de hele twee meter die de vensterbank breed was af. Hoihoihoihoihoihoihoi! Ik moest lachen, en draaide me even om om tegen het raam te tikken, en weer bewoog het bekje voor een enthousiaste miauw.
Op de terugweg zat ze er nog, volledig verdiept in een blaadje, of haar tenen, of het puntje van haar staart. Ik tikte even, en ze gaapte. Het was alweer voorbij.
ace
-- =^^= ( )~ ______________________________________ (c) ace <ace@xs4all.nl>